Yine Reşided-din’in listesinden anlaşılıyor ki eski zamanlarda boyların toylarda yiyecekleri koyun etinin kısımları da bir kaideye bağlanmıştır. Reşided-din’de bu kısımlara endam-i goşt (et parçası), yazıcı-oğlu’nda sünük (kemik) deniliyor. Dikkate değer ki, ongunlar gibi her dört boyun da ortak bir sünükü vardır. Böylece, Kayı, Bayat, Alkara-Evli, Kara-Evli boylarının sünükü, yani koyundan yiyecekleri kısım sağ karı yağrın, yani sağ kürek kemiği kısmıdır. Yazır, Döğer, Dodurga ve Yapırlı boylarındaki sağ aşığlu, yani aşağın bulunduğu et parçası (bud), Avşar, Kızık, Beğ-Dili ve Karkın’ların sünükü sağ umaca, yani kalça (sağrı) kemiği kısmı, Bayındır, Peçenek, Çavundur ve Çepniler’in sünükü sol karı yağrın, Salur, Eymür, Ala-Yuntlu, Yüreğirler’inki ucayla (sol umaca ?), İğdir, Bügdüz, Yıva ve Kınık boylarının sünükleri (sol ?) aşığludur.

 

            Bir boyun toplantılarda ve toylarda (umumi zifayetleri) oturacağı mevkii (orun) ve yiyeceği et kısmı (ülüş) yalnız Oğuz elinde değil, diğer Türk kavimlerinde de kaidelere bağlanmıştır. Bu geleneklerin ehemmiyeti şuradadır ki bunlar bir boyun kendi eli içindeki siyasi ve içtimai hukukunu tayin eden başlıca müesseselerdir.

 

            Reşided-din’in listesinde boylar Oğuz Han’ın 24 torunundan türetilmiştir. Kaşgarlı’da 24 Oğuz boyunun, adlarını dip dedelerinden aldığını söyler.

 

            Oğuz boylarına ait bu hususları belirttikten sonra, bilhassa Türk oymakları hakkında araştırma yapacaklara kolaylık olmak üzere Kaşgarlı’da ve Reşided-din’de geçen Oğuz boyları aşağıda ayrı listeler halinde verilmiştir. Bilindiği gibi, Yazıcı-Oğlu Ali’nin ve Ebü-l-Gazi’nin listeleri esas itibarı Reşided-din’den gelmektedir. Ancak Yazıcıoğlu Reşided-din’in mükemmel bir nüshasını gördüğünden ve aynı zamanda bu konuya vakıf ve meraklı bir Türk olduğu için listesi kaynağına en yakın olanıdır. Bu bakımdan daha önce de değinildiği gibi, iki boyu dâhil etmediği listesi aşağıdadır.